Het bestuur van het Gelders Restauratie Centrum: Peter Koelewijn, penningmeester

De leden van het bestuur van het GRC doen meestal op de achtergrond hun werk, maar zijn essentieel voor een gezond GRC. Wij vonden het tijd om ons bestuur nader aan u voor te stellen. Dit blog brengt Peter Koelewijn (midden op de foto) aan het woord, die ons, naast zijn functie als penningmeester, steunt met zijn grote kennis van architectuur, bouwkunde en restauratie.

Brede kijk op bouwkunde.

Peter Koelewijn is opgeleid als bouwkundig ingenieur, maar heeft altijd een brede kijk gehad op bouwkunde, “omdat de verschillende disciplines, zoals architectuur, volkshuisvesting en bouwkunde elkaar in mijn visie versterken. Maar ik denk het meest als stedenbouwkundige; in processen en in, mogelijke, ontwikkelingen.” Hij was o.a. meer dan 25 jaar eigenaar van duurzaam architectenbureau K3, dat hij overdroeg aan een jongere garde. Als zelfstandige  en geïnteresseerde inwoner van Arnhem, werd hij, eerst in 2008 en later in 2010, gevraagd als bestuurslid van de Eusebiuskerk, waarvan het restauratieproces net was gestart. “Van het één kwam het ander en ik werd gevraagd de restauratie als bouwmanager te begeleiden. (Later zou hij daarvoor de eretitel ‘Bouwmeester’ krijgen, red.) Tijdens de economische crisis zagen we het vakmanschap ‘weglekken’ omdat er geen geld was voor niet essentieel geachte restauratiewerkzaamheden. Daarom hebben we toen de Arnhem School of Heritage opgericht en zo kwam ik in contact met toenmalig directeur van het GRC, Joop van Burk. Dat resulteerde in 2015 in de bestuursfunctie bij het GRC.”

Penningmeester.

Over zijn rol in het bestuur zegt Koelewijn:  “Het penningmeesterschap ligt me wel, maar altijd met deskundig advies. Ik zoek ‘meerdere ogen’ om met me mee te kijken, zodat de financiële beslissingen breed gedragen worden. Maar wij zijn als bestuur vooral een denktank, een klankbord van directie en medewerkers. Mijn ervaring en inbreng ligt daarin natuurlijk op het gebied van bouwkunde en restauratie. Mijn kennis vult de bestuurlijke ervaring van Bert en de opleidingskennis van Folkert mooi aan. Ik vind het GRC, met bestuur, directie en medewerkers, een inspirerende club mensen. Daarin voel ik me echt thuis.” Daarnaast is Koelewijn overigens ook bestuurslid van de Monumentwacht Gelderland, omdat beide organisaties steeds nauwer gaan samenwerken.

GRC: niet alleen nu, maar zeker ook in de toekomst.

“Het GRC voorziet niet alleen nu in een grote behoefte, maar ik zie zeker mogelijkheden om in de toekomst te groeien, het aanbod te verbreden en de kwaliteit te borgen en zo mogelijk nog te verhogen. De restauratiesector moet namelijk, uit welbegrepen eigenbelang, bezig blijven met innovatie en nieuwe technieken,” zegt Koelewijn. “Historisch vakmanschap blijft altijd de basis, maar er zijn zoveel mogelijkheden om het werk te stroomlijnen en ook nauwkeuriger te maken.” Als voorbeeld noemt Koelewijn beeldhouwer Koen van Velzen, die o.a. de luchtboogbeelden van de Eusebiuskerk onder handen heeft genomen en deels vernieuwd. De beelden die moesten worden vervangen, werden eerst driedimensionaal ingemeten en machinaal, grof, gefreesd. “Maar daarna gaat de vakman aan de slag; die maakt het eigenlijke beeld. Dat is de persoonlijke toets van de kunstenaar, die er een uniek beeldhouwwerk van maakt. Zo versterken historisch vakmanschap en innovaties elkaar. Daarom blijft het GRC, nu en in de toekomst, ontzettend belangrijk.”